Nefel

[ PÊNCŞEM, 2024-04-25 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

fjrigjwwe9r1TabArticles:ArticleHeadline
fjrigjwwe9r0TabArticles:ArticleHeadline
augmentin compresse
augmentin
fiogf49gjkf0d
Trafîk û rêziman

STOCKHOLM, 21/6 2005 — Yê ko neçûye bajarê Dihokê yê başûrê Kurdistanê nizane rewşa trafîka wî bajarî çawa ye; lê yê ko serdana wê derê kiribe û bi rojan lê mabe ferq dike ka destûdarê hatinûçûnê li bajarî çend bêserûber û aloz e. Ronahiyên trafîkê li gor hebûn û nebûna elektrîkê vêdikevin û ditemirin. Nîşan û lewheyên ko rêberiya şofêr û peyayan dikin nînin yan ew qas kêm û veşartî ne ko mirov hest bi hebûna wan nake û hîç feydeyê ji rola wan di rêkûpêkirina trafîkê de nabîne. Cîyên derbasbûnê bi rengê spî li ser hinek cadeyên serekî hatine diyar kirin, lê ne şofêr rêz û hirmetê didin wan ne jî xelk wan ji xwe re wek derbasgehên ewle û êmin dibînin. Hejmara otomobîlan hind gelek e mirov dibêje qey xelkê bajarî jî bi qudreta qadirî bûne xwedî çar xilxal. Zêdebarî trafîka tevlihev û zêdebûna wesîteyan, şofêr serê xwe bi tedbîqkirina qanûn û qaîdeyên ko di ezmûna wergirtina ajotinnameyê de fêr bûne naêşînin û hewesa piraniya wan lez, paşî lez û her lez e.

Piştî wesfa li jor, ez dixwazim wê rewşa aloz ya heyî bi çend îhtimalên dî aloztir û dijwartir bikim. Bifikirin heger otombîlajoyên kurd û biyanî ji deverên dî yên cîhanê qesda Dihokê bikin û her yek ji wan qanûnên trafîka welatê ko ew jê hatiye li Dihokê bi kar bîne, halê hatinûçûnê dê bi çi awayî be! Paşî, hizir bikin heger hinek ji wan şofêran ji Brîtanya, Hindistan û Australiyayê hatibin û ew jî wek sîstema trafîka welatên xwe otomobîlên xwe ji dêvla aliyê rastê di aliyê çepê yê rê û kolanan de bervajî sîstema Dihok û Rojhilata Navînê biajon, çi qiyametek dê li bajarî rabe!

Hal û destûdarê ziman û rêzimana me ya kurmancî dê ji vê rewşa ko me ji bo paşeroja trafîka Dihokê di xeyala xwe de çê kir ne baştir be heger em zimanê xwe yê nivîskî bi qanûnên rêkûpêk û raberên zelal sexbêr û perwerde nekin. Kurmanciya bê destûr û qaîde wek trafîka bê nîşan, lewhe û ronahî ye. Nivîskarên ko serê xwe bi rêzimana kurdiyê naêşînin û doza zimanekê nivîsînê yê standard nakin wek wan şofêran in yên ko pêgîrî û îtaeta qanûnên trafîkê nakin û bicihanîna wan bi pişt guhê xwe ve diavêjin. Bifikirin heger her yek ji me bi wî zimanê devkî yê ko dizane û pê diaxive binivîsîne, zimanê me dê di çi rewş de be! Hizir bikin heger her kes ji me, wekî şofêrên welatên cida, devoka xwe di nivîsandinê de bi kar bîne û rê serbest be ko diyarbekirî »min te dît«, mêrdînî »min çû ew dît«, efrînî »ez dibînime«, dihokî »ew dibînîtin«, akreyî »min sêvîş li darê kireve« û hwd. di çapemeniyê de belav bike, halê zimanê me dê çi qas xerab be!

Helbet, ne ez û ne jî hûn rojekê ji rojan jî naxwazin û qebûl nakin ko rewşa trafîka Dihokê bigehe wê asta anarşî û ferhodê ya ko me li jor teswîr kiriye. Vêca, çawa ez û hûn dê rojekê ji rojan razî bibin ko kurmanciya me ya nivîskî bikeve di rewşeka wisa aloz û xerab de. Sedemên bêserûberiya trafîka Dihokê kîj in, kî jê berpirsiyar e û rêyên çareseriya wê çi ne ne derdê min e û barê wê ji hêz û taqeta min zêde ye. Lê, çareserkirina pirsgirêkên kurmanciya nivîskî û rêyên pêkanîna zimanekê standard xwast û hîviyên min in û dê bibin mijarên nivîsarên bihên.

-----------------------------------

Nivîskar: Newzad Hirorî
Weşandin: 2005-06-21
Xwendin: 5486