Nefel

[ SÊŞEM, 2024-04-23 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

lexapro pregnancy test
lexapro pregnancy safety open
”Tirkînezanîn cehalet e”

STOCKHOLM, 17/3 2006 — Jineke kurd ji Dîyarbekirê ko beşdarî konferansa li ser pirsa kurdî li Stenbolê bû, di konferansê de, ji ber minasebetekê got: ”Tirkînezanîn cehalet e.”

Belê, carinan gotinek an jî hevokek têrî danasîna encamên, sîyaset, îdeolojî û mentalîteyekê dike.

Ev mentalîte, mentalîteya dagirkerên kolonyalîst e.

Li gorî vê mentalîteya kolonyalîstan mirovên kolonîyan cahil, nezan û ji berhemên çandî bêpar in.

Eger mirovên kolonîyan bixwazin bibin medenî û zane, divê li dibistanên kolonyalîstan bi zimanê kolonyalîstan bixwînin û bibin xwedî çand.

Herçî zimanê mirovên kolonîyan e, ne tu ziman e û têra zanîn û perwerdeyê nake; ew bi tenê ji bo çend stran û çîrokan dest dide.

Ne hewce ye dirêj bikim. Bi van hevokan jî mebesta me û mentalîteya perwerdekirîyên kolonîyan fam dibe.

Gava mirov bala xwe dide rewşa kurdên Kurdistana bakûr çi mixabin ko ev rêzên jorîn rastîyekê dîyar dikin. Propagandîstên kolonyalîstan ji bo têkbirina bixwebawerîyê, çanda binecih û şexsîyeta civakî ya mirovên kolonî, van tiştan dikin û ji encam û nimûneyên weha xuya ye ko di karê xwe de serketî ne.

Ma eger ne wisa ye, gelo çima rewşenbîrên kolonîyan wek stûxwarên ber dîwaran li devê rewşenbîrên kolonyalîstan dinihêrin û bi zimanê wan, wan dubare dikin?

Eger ne wisa ye, gelo çima rewşenbîrên kurdan, di konferansên li ser pirsa kurdî de, bi tirkî diaxifin. Çima nayê bîra wan ko zimanekî wan jî heye?

Eger ne wisa ye, gelo çawa jineke kurd, xwendeya dibistanên kolonyalîstan, nezanîna zimanê kolonyalîstan bi cehaletê bi nav dike? Û rewşenbîrên kolonyalîstan pesnê vê jinikê didin.

Eger ne wisa ye, çima li Dîyarbekirê bi kursên zimanê tirkî bi destê beledîyeya bajêr, kal û pîrên kurdan tirkî hîn dibin?

Eger ne wisa ye, çima xwendeyên kurdan di tv yên kurdan de, şerm dikin bi kurdî biaxivin û dibêjin em xwe bi tirkî baştir îfade dikin.

Divê kemalîst xelatekê bidin wê jinikê ko wê sîyaset û mentalîteya wan bi dengekî berz da zanîn û ew ji bo wan nimûneyeke hêja ye.

Divê em jî spasî wê bikin ko wê bi vê helwesta xwe, him serketina mentalîteya kolonyalîstan dîyar kir him jî rewşa me ya heyî da zanîn.

-----------------------------------

Nivîskar: SERDAR ROŞAN
Weşandin: 2006-03-17
Xwendin: 5373