Nefel

[ ÎNÊ, 2024-04-19 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Gelo ev şerê azadiya kurdan e yan jî şerê îflasa wan e?

STENBOL, 18/8 2011 — Duhî yazde zarokên dî yên feqîrên tirk wekî esker li Hekarî hatin kuştin. Di berdewamiya vê de ne diyar e ka çend zarokên dî yên feqîrên kurd dê bên kuştin. Çavê serokwezîrê tirkan Recep Tayyip Erdoganî lê ye ko mekîneya şerî xurt bike. Erdogan dê bi xurtkirina vê makîneya şerî tiştekî safî bike yan neke yan jî dê bikeve nav xerboqeyeka xwînî de em nizanin.

Di nav siyasetmedarên tirk de, li himberî kurdan yê ko destê wî herî “paqij” e Erdogan e. Di heqîqeta xwe de gelek balkêş e tam di demeka wesa de ko prestîja hikûmeta Erdoganî di çavê dinyayê de bilind bûye, meşrûiyeta wê xurt bûye û riya xebata legal jî li ber kurdan vebûye, zêdekirina xwînrijandinê ji xeynî zererê ti faydeyekê yan mafekê nade kurdan. Gelo kî kurd dikare, bibêje weleh bi kuştina van eskeran, ew îro azadtir an jî bextewartir bû?

Zivistana 2006-ê, ji bo hejmara 23-yê kovara Serbestiyê min hevpeyvinek digel sekreterê polîtbîroya PDK-ê Fazil Mîranî kir. Mijar hat ser PKK-ê, wî diyar kir ko gelek derdor û alî PKK-ê bi kar tînin. Min jê pirsî “Gelo ev PKK-ya ko ji aliyê gelek hêz û derdoran ve tê bi kar anîn, ma ne mimkin e ko rojekê serweriya kurd jî wê bi kar bîne?” Wî got:

— Nexê! Pêkhateya PKK-ê sedê bi sed li dijî berjewendiyên kurdan hatiye ava kirin û ev pêkhate bi ti awayî, rê nade ko ji bo kurdan bêt bi kar anîn.

Her hingê Fazil Mîranî behsa danûstandinên rêberê PKK-ê Abdullah Ocalanî yên bi riya telefonê digel berpirsên eskerî yên PKK-ê kir û got:

— GSM û nimreya telefonê jî em dizanin, lê wekî aparat, aparata ko di destê wî de Samsung an Nokia ye em nizanin.

Fazil Mîranî sekretêrê polîtbîroya Partiya Demokrat ya Kurdistanê ye ko ew partî îro li başurê welatê me yê ko ji her kurdekê re bûye hêvî desthilatdar e.

Gelo ew PKK-ya ko bi ti awayî ne ji bo berjewendiyên kurdan hatiye damezirandin, îro şerê kê dike û ji bo çi dike?

Di salên 1990-ê de makîneya şerê qirêj li bakurê Kurdistanê bi awayekî full li ser kar bû. Birderekê min yê gelek hêja ew salek bû ko ji zindana Diyarbekirê derketibû, wî hemî wehşeta wê zidanê ya dema darbeya 12-ê îlonê dîtibû, 8 salên wî di wê zindanê de derbas bûbûn.

Lê êdî ew ji neçarî hatibû li Stenbolê cihwar bûbû. Rojekê em digel hev rûniştîbûn. Niha jî hertim sohbeta min û wî di heqê tiştên “xefîf” yên jiyanê de ye. Ew hem nivîskar û hem jî henekçiyek baş e. Di wê runiştina me de, min dît ko ji nişka ve got:

— Welehî demokrasî hatiye Tirkiyeyê!

Belê ez serwextê “muzîpiyên” wî bûm. Lê li himberî vê gotina wî ez gelek heyirî mam. Ji ber ko ti eleqeyeka vê gotina wî, ne bi sohbeta me ve hebû ne jî bi hal û rewşa me ve. Min jî yekcar got “ev ji kû derket?” Wî got:

— Ez her roj, siwarî otobusan dibim, peyar dibim, diçim û têm, ne kes nasnameya min dipirse û ne jî kes dibêje ”ka tu kî yî” an jî ji kû tê û dê bi kû ve biçî”.

Helbet ew gotinên wî, wê çaxê bi min gelek “absurd” hatin. Lê heqîqetek jî di van gotinen wî de weşartî bû. Yanî dema ko tu li welatêkî bikarî bi hêsanî li bajarekî bigerî û li otobusan siwar bibî, tê wê wateyê ko derfet heye ko tu bikarî gelek tiştan jî bikî.

Yanî çare ne kuştin e.

Helbet Tirkiyeya îro jî qet neya berî 10 salan e.

Vêca bi rastî heger kurdan bivêt, wekî civateka medenî û demokratîk cihê xwe di dinyaya “nû” de bigirin û biparêzin divêt bêyî tirs û bêyî vedan, rojekê ji rojekê zûtir xwe ji vî şerê qirêj yê bi navê PKK-ê û Abdullah Ocalanî têt kirin rizgar bikin.

Ev şer ji têkbirina bingehê civatê û têkdana hemî nirx û pîvanên civakî, hiqûqî û exlaqî pêve bi kêrî tişteka dî nayê. Jixwe tenê şerekê wiha dikare ewqas karîgeriyeka xerab li ser guhortin û têkbirina nirxên civatê bike.

Rê û çare ne di “makîneya şerî” ya Erdoganî de ye jî. Mifte di destê kurdan de ye. Ew dê biryara xwe bidin ka ew dinyayek û jiyaneka çawa dixwazin.

-----------------------------------

Nivîskar: MIHEMED EVDILA mihemedsanri@gmail.com
Weşandin: 2011-08-18
Xwendin: 11533